بررسی و تحلیل محدودیت‌های توسعه فیزیکی شهرها (مطالعـه مـوردی: شهـر سـردشت)

توسعه شهرها در مناطق کوهستانی به دلیل محدودیت‌های ژئومورفولوژیکی و ناپایداری دامنه‌ها از حساسیت بالائی برخوردار است. در چند دهه گذشته به دلیل رشد سریع جمعیت و روند افزایش مهاجرت­های روستا-شهری،توجه به شهرها وتوسعه فیزیکی آن­ها به عنوان یک امر اساسی در بسیاری از برنامه­ های توسعه­ ای در تمامی سطوح ملی، منطقه­ای و محلی مورد توجه قرار گرفته است زیرا که عدم برنامه­ ریزی مناسب، شهره ارابا مشکلات فراوانی از قبی لرشد پراکنده و ناهمگون، مشکلات زیست محیطی و... مواجه ساخته است. در این پژوهش به بررسی چالش‌ها و موانع توسعه فیزیکی شهر سردشت پرداخته شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است. بررسی تنگناهای توسعه­ ی فیزیکی شهر سردشت در طی 40 سال و در دوره­ی زمانی قبل از سال 1360 تا 1395 مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور لایه­های اطلاعاتی توپوگرافی و ژئومورفولوژی با استفاده از تصاویر ماهواره­ای و عملیات میدانی تهیه و سپس با استفاده ازنرم­افزار Arc GIS ver.9.3 توسعه فیزیکی شهر در دوره­های مختلف بررسی گردید.نتایجبدستآمدهبیانگرآناستکه شهر سردشت به لحاظ موقعیت قرارگیری جهت توسعه بامحدودیت زیادی از سه جهت جغرافیایی غرب،شمال و شرق مواجه است واز جهت جنوب نیز توسعه فیزیکی روی زمین­های کشاورزی و باغات صورت گرفته است.همچنین نتایج نشان می­دهد که از مجموعِ حدود 6/312 هکتار، 59/8 درصد محدوده مکان‌های کاملاً مناسب و 08/36 درصد از مجموع محدوده مورد مطالعه محدوده کاملا نامناسب را شامل می‌شود. یافته­های فوق می‌تواند مدیران شهر سردشت را با محدودیت­های توسعة فیزیکی شهر آشنا و راهکارهای اجرایی برخورد منطقی با آن‌ها را ارائه نماید.